سفر به فضا کاری غیر معمول است وتعجبی ندارد اگر بدن انسان در این مسافرت اثرات نامطلوبی بپذیردودچار دردسر شود!

اولین مشکل برخاستن از زمین است.شتاب موشک این احساس را در خدمه ی پرواز ایجاد میکند که در حال فشرده شدن هستند و تنفس انان را دشوار میکند.در فضا مشکل کاملا برعکس می شود و حالت بی وزنی پدید می اید.سرگیجه وتهوع عادی محسوب می شود زیرا بدن( به ویژه سر) دائم تاب میخورد.

دوره ی شبانه روزی 24 ساعته وجود ندارد و همین مسئله چرخه ی معمولی خواب وبیداری را برهم می زند. به علاوه اگر زمان بی وزنی طولانی شود استخوان ها و ماهیچه ها ضعیف می شوند و به این ترتیب تنظیم راه رفتن وقدم زدن بر روی زمین دشوارتر میشود.

پزشک نمونه ی خون فضانورد را در سفینه ی فضایی میگیرد تا اثرات بی وزنی را بر روی انسان بررسی کند.

چند نمونه از مشکلات بدن در فضا:

1-معمولا درخشش های نور به چشم می خورد.اشک امکان جاری شدن ندارد.

2-خون در قسمت سر و سینه جمع می شود.

3-قلب ضعیف تر منقبض تر میشود

4-تنفس مشکل میشود.

5-احتمال تهوع وسرگیجه وجود دارد.

6-رشد استخوان ها کند میشود.

7-ماهیچه ها تحلیل میروند و ضعیف میشوند.

8-در بدن حالت فشردگی احساس میشود و شتاب وزن بدن را افزایش میدهد.